بسـم المعـطّر الحـبیب

«آدم با صبر قابل اعتماد میشه.
صبر!»

«هیچ کاری با تقوا اندک نیست.
و چگونه اندک است آنچه پذیرفته شود؟!»*

* نهج البلاغه/حکمت۹۵

نوشته بود:

اینکه آدم توی خوف و رجاست خوب است و بد؛
خوب است چون «باید باشد».
بد است چون «باید» باشد.

«وَ أَحْیِ بِهِ عِبَادَکَ»*

«عیسی دمی کجاست که احیای ما کند؟!»

* دعای عهد

«گفت: من هم می ترسم. فقط عادت کرده ام بزنم به دل خطر که نترسیدن عادتم شود.»

از: مرگ از من فرار می کند (کتاب چمران)

«هرکس به قدر وسع خریدار یوسف است

سرمایه شکسته دلان چیست؟ آرزوست»

«إِلَهی إِنَّ مَنْ تَعَرَّفَ بِکَ غَیرُ مَجهُول..»*

* مناجات شعبانیه

«باران یعنی که آسمان مدت هاست

وقتی به تو فکر می کند می گرید»

«ز من اقرار با اجبار می‌گیرند، باور کن

شکایت های من از عشق از این دست اعترافات است»

نخ‌ها رو از رو زمین قطع کن_

«مادو هم یک‌بار از بالای گنجه‌ای که دوست داشت ازش بالا بکشد سرید و پایین افتاد.. اصلا همه بچه‌ها می‌افتند. این‌که چیزی نیست. افتادن قسمتی از فرایند کارآموزی زندگی‌‌ست... فاجعه از موقعی شروع می‌شود که بچه ها دیگر نمی‌افتند!»

👈 خزه: هربر لوپوریه

«کاش آن‌قدر خزان سخت بگیرد بر من

  تا فراموش کنم برگ و بری داشته‌ام»

می‌گفت:

مردم مصر چهارده سال درگیر چیزی بودند که یوسف را عزیز کند.

«قد جعل الله لکل شیء قدرا»

به یقین خدا برای هر چیزی، اندازه ای قرار داده.

حتی فاصله!

«سر به هوا نیستم، 

رو به آسمانم!

باید ستاره شده باشد

اویی که دیگر

در زمین نیست..»

«تو سبز ماندی و من برگ برگ خشکیدم

که آنچه داشت شقایق به سینه، کاج نداشت»

«فرمود: هرگاه مرا خوانید، بی جواب نمانید.

چه زیباست که من هزاران جوابِ بی سوال دارم!!»