بسـم المعـطّر الحـبیب

گاهی بستگی به حسی دارد که موقع خواندن «قل هو الله» داری.

+ به خاطر کمبود علم، و نبود هم‌صحبت عالم، مجبورم اولا نصف نوشته هایم را منتشر نکنم، بعد هم موقع انتشار از قیدهای «شاید» و «گاهی» و ... استفاده کنم.

«وَ أَخرَجَتِ الأَرضُ أَثقالَها»*

گاهی
روی دل زمین هم
چیزی سنگینی می کند.

شاید چیزی شبیه دلتنگی..

*زلزال/۲

با سلام!

با یکی از معدود نوشته های بلند (و البته محاوره ای) این وبلاگ در خدمتتون هستم. 

واللا در مورد موثر بودن وبلاگ ها، به نظرم هرکسی یه جنبه ای رو در نظر می گیره. من چیزی رو می خونم که ذهنمو قلقلک بده. (شاید واژه ی ذهن‌ورزی -با الهام از دست‌ورزی(کاری که خواهر زاده شش ساله ام انجام میده)- مناسبش باشه.) در ادامه وبلاگ هایی ازین دست معرفی میشن. اولویتی هم در کار نیست.

۱. ن و القلم و ما یسطرون: خودتون بخونید می فهمید.

۲. جوب در آسمان: این پست رو بخونید.

۳. طفل کبیر: قلم خوبی دارن و البته ذهن سالمی. 

۴. بازتاب نفس صبحدمان: ایشون از اتفاقات ساده زندگی درس های جالبی می گیرند. (این پست از وبلاگ شماره ۳ نوشته های ایشون رو توصیف می کنه انگار.)

 به اضافه اینکه قسمت توضیحات وبلاگ (هم متن و هم تصویر) گهگاه عوض میشه و تنوعیه برا خودش.

۵. کوچش: با ایشون خیلی حس هم‌ذات پنداری دارم. 

۶. کویر..: اخیرا آپدیت نمیشه ولی یک نوع دلتنگی غریب توی متن ها مشاهده میشد؛ دلتنگی انسان معاصر شاید.

 در پایان از هرکس که مایل باشه (مخصوصا بزرگوارانی که تو لیست بالا هستن و ننوشتن اینو) دعوت می کنم تو این پویش شرکت کنه.

پر توفیق باشید! 

+ قوانین این پویش

«هزار جهد بکردم که سر عشق بپوشم»

«فَارتَدَّ بَصِیراً..» *

تو و من و گوشه پیراهنت... 

می ماند یک نسیم برای بینا شدن فقط!

* یوسف/۹۶

«الهی 

انت کما اُحب 
         

          فجعلنی کما تُحب»

«ز من اقرار با اجبار می‌گیرند، باور کن

شکایت های من از عشق از این دست اعترافات است»