بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ.. به نام الله که مهربان و مهربان تر (و مهربان ترین) است.
وَ الشَّمسِ وَ ضُحاها.. قسم به خورشید.. قسم به حسین (ع) هنگامی که به اوج درخششش رسید. وَ القَمَرِ إِذا تَلاها.. قسم به قمر.. به ابالفضل (ع) که پشتش درآمد. وَ النَّهارِ إِذا جَلاّها.. و روز عاشورا، که ذات همه را آشکار کرد. وَ اللَّیلِ إِذا یَغشاها.. و شام غریبان، تاریکی در غربت. وَ السَّماءِ وَ ما بَناها.. و آسمان و خدای آسمان. وَ الأَرضِ وَ ما طَحاها.. و زمین، کربلا که امشب صحرایی به وسعت تاریخ شد. وَ نَفس وَ ما سَوّاها..فَأَلْهَمَها فُجُورَها وَ تَقْواها.. قسم به نفس تو، قسم به خدایی که آفرید و موزونش ساخت،.. قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَکّاها.. این طرف کمتر از صدتا رستگار.. وَ قَد خابَ مَنْ دَسّاها.. آن طرف بسیار بسیار ضرر کرده ی بیچاره..
...
وَ لا یَخافُ عُقْباها.. که تمام نمی شود و فرجامی در کار است. که تمام نمی شود و هر روز عاشوراست، و هرجایی به هرحال کربلاست.